Nog even na-borrelen – met een brede grijns welteverstaan. De tweede Grand Prix van de Formule 1-kalender deed de collectieve hartslagen rondenlang pieken. En waar het hart vol van is – daar loopt de mond van over. Want wat een race. Zo onvoorspelbaar en enerverend. Hier volgen vijf lessen over de GP van Saoedi-Arabië.
Vijf lessen GP Saoedi-Arabië: Nieuwe reglementen betalen zich dubbel en dwars uit
Het jaar 2021 markeerde een nieuw hoofdstuk in de sport – Max Verstappen verbrak de hegemonie van Mercedes en Lewis Hamilton. Weg van de doodsaaie voorspelbaarheid waar de sport aan ten onder leek te gaan – met een ijzingwekkend lekkere achtbaanrit tot gevolg.
Nu in 2022 wordt die draad vliegensvlug weer opgepakt. De nieuwe auto’s stelen daarbij de show. En niet van de coureurs voor de verandering. De aerodynamische toeters en bellen, die de essentie van zondagen – het racen – tot een bijrol degradeerden. Die doen er niet meer zo toe. Niets meer van die onzin, blijkt inmiddels.
De coureurs zelf, hun gevechten en (goddank) het toegenomen vermogen om gecalculeerde risico’s te nemen in dat opzicht – daar draait het nu weer echt om. De rondenlange gevechten voor een overwinning of zelfs een positie zijn dankzij de downforce, die onderaan de auto gegenereerd wordt, een immense verademing voor deze sport.
Achterstand Mercedes alarmerend: bijrol als subtopper dit jaar?
Mercedes is het laatste team waarvan je zou verwachten dat het op motorisch vlak tekortschiet. En toch is dat een tekenend beeld als je kijkt naar hoe moeilijk de klantenteams meekomen. Des te meer in vergelijking met Ferrari. Tenzij betrouwbaarheid deze perceptie gaandeweg het seizoen bijstelt, is Mercedes al op één vlak voelbaar afgetroefd.
En dan de performance van de auto. Ook de tweede Grand Prix van 2022 voorspelt weinig goeds voor de constructeurtitelwinnaar. De onzekerheid groeit naarmate de tijd strekt. En de concurrentie zit intussen niet stil. Hoe maak je dit nog goed?
Hamilton die uitgeschakeld wordt in Q1 van de kwalificatie en vervolgens genoegen moet nemen met een tiende plek. Een Russell, weliswaar vijfde op Jeddah, rijdt in niemandsland intussen. Zijn achterstand van 32 seconden op de kop wordt nog verbloemd door de safety car-fase. Al snel kom namelijk je tot de harde conclusie dat Mercedes grofweg een seconde inlevert per ronde op racepace. En dat is doorgaans goed voor de kop… van de middenmoot.
Het grote geld houdt ondanks de budgetcap het laatste woord in Formule 1
Een aanslag op een kilometer of tien van het circuit. Het is steenhard nieuws waar niemand omheen kan. De lucht kleurt gitzwart en de coureurs beginnen zich hardop af te vragen wat nou verstandig is – of dit nog een keer gebeurt in het raceweekend. Urenlange gesprekken volgen. Met de coureurs, maar ook de top van de F1 en de plaatselijke autoriteiten. En dan volgt het officiële bericht: het is veilig en de Grand Prix gaat door. Wie daar anders over denkt, zoals Verstappen, wordt gevraagd om die mening te laten varen.
Het is niet anders. En gelukkig bleef het bij een ‘sisser’. Maar het voelt onnatuurlijk aan als het ‘slachtoffer’ van de aanslag, een zeker oliebedrijf, vervolgens te midden van een heel spannende race de zendtijd kaapt om meerdere keren levensgroot het eigen logo uit te beelden. Een nodig kwaad blijkbaar. Zelfs voor een raceklasse die zich als groener en gelijker wil voordoen.
Verstappen en Leclerc trekken nu al titelstrijd naar zich toe
Het is redelijk voorbarig om nu al te roepen – wij weten het. Maar toch. Het zijn Ferrari en Red Bull Racing die verreweg het beste totaalpakket meebrengen om te strijden om de grote knikkers. In het bijzonder bezit ieder team een troef: Charles Leclerc en Max Verstappen. De eerstgenoemde put tonnen aan motivatie uit het vooruitzicht op de eerste wereldtitel. En de tweede is intussen bewezen wereldkampioen.
De manier waarop zij elkaar tot nieuwe hoogtes pushen, zoals blijkt uit hoe vernietigend hun snelheid is vooraan het veld – het is een voorbode voor een lang en zwaarbevochten seizoen. Tegelijkertijd is deze vroege trend een duidelijk signaal richting hun teamgenoten en de rest van het veld. De illusie van twee gelijke coureurs binnen een team? Uiteindelijk niets meer dan mooie PR-praatjes totdat prestaties en de bijhorende privileges het roer achter de schermen overnemen.
Vijf lessen GP Saoedi-Arabië: Nieuwe auto’s veiliger – maar nieuwe circuits daarentegen?
En dan nog twee dingen die opvielen: Jeddah mag oprecht nu de boeken in als het gevaarlijkste circuit op de Formule 1-kalender. De aanpassingen ter behoeve van veiligheid na de eerste GP – geopperd door de coureurs zelf – die waren amper doorgevoerd door de architect. Een opvallend gegeven.
De crash van Mick Schumacher, mede mogelijk gemaakt door een agressieve kerbstone waarover hij zich vergaloppeerde, bevestigde weer eens waarom zulke geïmproviseerde straatcircuits met een zekere kanttekening komen. Een harde muur welteverstaan. De Haas F1-auto van Mick Schumacher klapte zijwaarts erin. Hierdoor werd de impact van 33G als het ware over de gehele auto verdeeld – het was namelijk een iets wat schuine hoek, waardoor de impact ‘uitgesmeerd’ werd.
Het geeft een dubbel gevoel – wetend dat er door de FIA nieuwe stappen zijn gemaakt in het vergroten van de veiligheid van de nieuwe auto’s. Het verlangen voor het hosten op sensationele nieuwe locaties, zoals Jeddah, is daarentegen het afwegingsproces.
Extra vroeg opstaan of uitslapen bij de volgende GP?
Dit waren de vijf lessen uit de GP van Saoedi-Arabië. Op zondag 10 april vindt de volgende GP plaats: De Grand Prix van Australië, op het vernieuwde Melbourne Grand Prix Circuit. Gaan jullie de wekker zetten voor deze Formule 1-race om op 7:00 met een bak koffie in hand te kijken? Of wordt het toch een herhaling via een streamingdienst?
