Gevangenis in Utah organiseert een halve marathon voor hun gedetineerden
Tientallen mannen, allemaal vastgezet in één van de zwaarst bewaakte gevangenissen van Utah, rennen samen een halve marathon. Niet hun vrijheid achterna, maar gewoon puur voor de persoonlijke groei. Achter dubbele hekken, onder het toeziend oog van bewakers, maar ook met stevige support vanaf de zijlijn, stampen ze rondjes over een stoffige binnenplaats en rennen ze de afstand van een halve marathon.
Van documentaire op tv tot 21 km afzien tussen de muren
Het plan begon met een simpele documentaire op de gevangenistelevisie: 26.2 to Life, over marathonlopers in de beruchte San Quentin gevangenis. Een man uit de Utah State Correctional Facility – Casey Vanderheuf – keek, zoog het verhaal op en dacht: dit kan hier ook. Samen met andere initiatiefnemers startte hij de ‘Fit From Within’ hardloopclub. Geen simpele hobby, maar een serieuze missie. Hardlopen werd de rode draad door hun dagen achter tralies, met als doel: discipline, mentale kracht en, misschien wel het belangrijkste, een gevoel van samenhorigheid.
Geloof het of niet: niet iedereen mocht zomaar meedoen. Leden moesten zich gedragen en kregen letterlijk hun kilometers toegekend als beloning. Maandenlang bouwden ze het op: in januari 2025 ging hun eerste officiële míjl, en vanaf daar werd het elke maand een stukje verder. Uiteindelijk liep het clubje uit tot 70 man, allemaal klaar voor wat voor niemand vanzelfsprekend is: 21,1 km binnen de gevangenismuren. Uiteindelijk haalde 45 de eindstreep.
Lees ook: De ‘gevangenis workout’ van Charles Bronson maakt jou superfit.
Prestaties, broederschap en pure mindfuck
39 rondjes knallen over een 3/10 mijl lang betonnen baantje. In totaal de lengte van een halve marathon. Dat is wat deze mannen deden. Waar haalden ze de energie vandaan? Die was volgens de deelnemers zelf levensveranderend. Winnaar Casey Vanderheuf klokte 1 uur en 37 minuten – sneller dan zijn eigen doelstelling.
Wat echt indruk maakt, is hoe de halve marathon in de gevangenis is uitgegroeid tot een symbool van inclusiviteit. Gedetineerde Jaime Salinas duwde elke ronde zijn maat Howard Nelson in een rolstoel mee, een krachtig gebaar dat liet zien dat niemand wordt achtergelaten, ongeacht fysieke conditie of achtergrond.
Zelfs buitenstaanders deden mee. Zo liepen enkele politici uit Utah vrijwillig een paar rondes mee. Sommigen van hen zetten zich sindsdien in om via donaties praktische spullen te regelen, zoals schoenen, sportkleding en zelfs een loopband. De impact van deze bijzondere runs reikt verder dan de gevangenismuren en werkt aanstekelijk.
Lees ook
