Het begin: van gebedshuis tot verlaten kerk

St. Liborius Church opende haar deuren in 1889, een indrukwekkend bouwwerk in neogotische stijl. Architect William Shickel ontwierp het gebouw, dat daarmee de oudste neogotische kerk werd ten westen van de Mississippi. Na haar sluiting in 1992 raakte de kerk in verval. Jaren stond het gebouw leeg, totdat lokale skateboarders, waaronder Bryan Bedwell en Dave Blum, in 2011 hun oog lieten vallen op deze plek.
Waar ooit gebeden klonken, lagen nu kapot glas en afbladderende verf. Maar juist dat rauwe karakter trok de skaters aan: ze zagen potentie waar anderen ruïnes zagen.

Architectuur ontmoet urban culture

De nieuwe eigenaren namen de gigantische klus op zich om de historische kerk schoon te maken. Tussen de gouden bladermotieven en indrukwekkende zuilen ontstonden skateboardramps, rails en een halfpipe – allemaal met respect voor de unieke architectonische details van het gebouw.
Sk8 Liborius veranderde in meer dan alleen een skatehal. Tussen de gotische pilaren vond je muziekoptredens, kunsttentoonstellingen en underground feesten. De sfeer paste perfect bij de urban cultuur die er tot bloei kwam.

▼ scroll verder ▼

Sk8 Liborius als broedplaats voor community en creativiteit

Onder het dak van Sk8 Liborius vond iedereen een plek – ongeacht achtergrond, leeftijd of skateniveau. Het team richtte een non-profitorganisatie op, Liborius Urban Art Studios, om hun missie kracht bij te zetten: een veilige en inclusieve ruimte bieden waar mensen zich creatief konden ontwikkelen.
Het gebouw werd opnieuw een levendig middelpunt in een wijk die eerder te maken had met leegstand en armoede. Niet alleen jongeren maakten gebruik van het skatepark, ook oudere buurtbewoners, lokale nonnen en kunstenaars trokken naar Sk8 Liborius. Het gebouw bood een alternatief voor verveling of criminaliteit, en moedigde mensen aan om samen iets moois op te bouwen. Zelfs de Tony Hawk Foundation werd bij het project betrokken.

Lees ook: Van deze voormalige kerk kan jij je stulpje maken.

Uitdagingen bij het behouden van erfgoed

Terwijl het team werkte aan de transformatie, bleef het gebouw een uitdaging. De buitenstructuur bestond uit dikke bakstenen muren, het dak en het interieur waren grotendeels van hout. De leeftijd en de originele bouwmethodes maakten de kerk kwetsbaar, ondanks de status als beschermd stadsmonument en plaats op het National Register of Historic Places.
Toch hielden de initiatiefnemers zoveel mogelijk originele details intact. De combinatie van historische pracht en skateboardcultuur leverde een ongekende sfeer op, waarmee Sk8 Liborius internationaal bekend werd als voorbeeld van urban herbestemming.

Vernietigend vuur en een strijdlustige toekomst

Op 25 juni 2023 sloeg het noodlot toe. Rond 22:45 uur ontstond er brand in het aangrenzende voormalige pastoriegebouw. Vlammen sloegen snel over naar het houten dak van de kerk. Honderden brandweerlieden vochten urenlang tegen het vuur, maar het dak en grote delen van het interieur werden verwoest. De dikke buitenmuren en de kenmerkende torenspits overleefden grotendeels, maar het skateparadijs was veranderd in een zwartgeblakerde ruïne.
Direct na de brand kwam er een golf van support op gang. Donaties, steunbetuigingen en plannen voor wederopbouw volgden snel. De initiatiefnemers van Sk8 Liborius gaven niet op; ze willen het skeatepark herbouwen en de community in ere houden, ondanks de geschatte kosten van 20 miljoen dollar. Misschien ontstaat er zelfs een openlucht-skatepark binnen de kerkruïne, waardoor minder strenge bouwvoorschriften gelden.