Pikachu, Charmander, of Jigglypuff? Jouw hersenen herkennen ze allemaal

Weet jij nog, die intense ogenblikken waarop Ash eindelijk een zeldzame Pokémon ving of een hevige strijd uitvocht met zijn rivaal? Iedereen die destijds de originele serie volgde, kent het gevoel. Maar het blijft niet alleen bij je jeugdherinnering. Jouw brein heeft zich daadwerkelijk aangepast aan die geweldige Pokémon-marathons. Een opvallend onderzoek laat zien dat fanatieke kijkers uit de 90’s een unieke activatie laten zien in hun ventrale temporale cortex. Dit is het hersengebied dat betrokken is bij visuele herkenning van o.a. gezichten en letters.

Waar een gemiddeld brein dit stukje grijze massa gebruikt om bijvoorbeeld gezichten van je maten te onderscheiden, pakt die van jou nét een extra superpower mee. Jij weet zonder moeite Clefairy te herkennen, waar anderen alleen ‘een raar monstertje’ zien. Niet alleen dat, maar je brein vuurt zelfs sneller als je een Pokérap-plaatje ziet. Het fenomeen is zelfs zó sterk dat onderzoekers spreken over een soort ‘Pokémon-regio’ in je brein. Kenners noemen het gekscherend de Kanto-cortex.

Lees ook: Gewilde Van Gogh X Pokémonkaarten worden voor duizenden euro’s doorverkocht op Marktplaats.

Je innerlijke Pokédex

Jij herkent Pikachu waarschijnlijk sneller dan sommige collega’s op het werk. Dat komt doordat je als kind urenlang bent blootgesteld aan de steeds terugkerende visuele patronen van Pokémon. De VTC van een trouwe Pokémon-kijker ontwikkelt zich anders. Denk aan het patroonherkenningsvermogen van muzikanten die noten lezen, maar dan toegepast op vrolijk gekleurde pocket monsters. De onderzoekers gebruikten zelfs geavanceerde hersenscans (ja, het is serieus onderzocht!). Ze zagen direct: deze generatie Pokémon-fans heeft een krachtig intern geheugen voor unieke figuren en vormen.
Zo’n superkracht komt natuurlijk perfect van pas als iemand je uitdaagt de 151 originele Pokémon met naam op te noemen. En wees eerlijk: schiet de hele Pokérap nog wel eens door je hoofd als je een paar noten hoort?

▼ scroll verder ▼

Nostalgie en een stiekeme voorsprong op de rest?

De impact van Pokémon in de 90’s gaat verder dan alleen herinneringen aan je eerste Game Boy of stickers sparen. Het laat ondubbelzinnig zien welk effect popcultuur kan hebben op je cognitieve ontwikkeling. Wie intensief met visuele series als Pokémon bezig was, heeft dit dus niet alleen cultureel, maar óók neurologisch meegenomen. Dus als jij nog steeds die onbedwingbare neiging voelt om een random ‘Bulbasaur!’ te roepen of elke dag zonder nadenken de intro meezingt, weet dan: jouw ‘Pokémon-brein’ is een klein fenomeen waar zelfs wetenschap nu het hoofd voor buigt.


Laat die nostalgische superkracht dus gerust zien tijdens een pubquiz. Het is ook handig als iemand snel een gek figuurtje herkent in een WhatsApp-sticker. Je hebt er gewoon hard voor gewerkt – en je brein is bewijs van jouw gouden 90’s jeugd. Nu kan je eindelijk tegen je ouders opscheppen dat dat bankhangen wel degelijk goed voor je was.