Food & Drinks

Voor de fijnproevers: dit zijn de duurste koffiesoorten ter wereld

koppen koffie per dag

Nederlanders staan om veel dingen bekend. Denk maar aan molens, tulpen en voetbaal. In dat rijtje hoort ook koffie thuis. Ook al verbouwen we zelf geen koffiebonen, we zijn wel fan van het zwarte goud. Sterker nog, we consumeren dagelijks 2.4 kopjes koffie. Dat lijkt niet veel, maar op jaar basis heb je het wel over 8.5 kilo. Dat is dus zo’n zeventien grote pakken koffie. Toch is niet elke koffie van alleen bonen gemaakt.

Koffie met een “luchtje”

Niks mis met een kop koffie om de dag mee te beginnen, maar naast de gewone koffie heb je ook vrij dure, zeg maar gerust luxe varianten. Dan bedoelen we niet een ander soort koffieboon dan de gewone Arabica koffiebonen, maar de bonen die letterlijk worden uitgepoept. Dergelijke koffie heeft dus een specifiek geurtje zullen we maar zeggen of in goed Nederlands: kakkoffie.

Olifantenpoep

Je zal het wellicht niet snel op de menukaart van je favoriete café of brasserie zien staan, maar Black Ivory Coffee wordt letterlijk uitgepoept door de Indische olifant op Thailand. Dombo en zijn vriendjes krijgen daar namelijk Arabica koffiebessen te eten. Dat gaat er goed in en die besjes worden zo’n 12 tot 72 uur later er weer uitgepoept. Nu worden de meeste besjes verteerd, maar een enkeling overleeft de reis door het maag-darmkanaal van de olifant. Kassa voor de Thaise boeren die doodleuk de hele besjes uit de olifantenpoep gaan graaien. Je begrijpt dat het maar om een paar besjes per grote beurt gaat, maar nadat ze schoon zijn gemaakt en gebrand zijn ze opeens goud waard.

Het resultaat is volgens de echte koffiekenner een onverslaanbaar smaakvolle koffie met een chocolade-achtige, bijna verslavend lekkere koffie. De prijs is er dan ook wel naar. Je betaalt namelijk zo’n dikke 500 dollar voor een pak van 500 gram. Voor zo’n bedrag durf je gewoon niet te beweren dat het slecht smaakt.

Koffie uit kattenpoep

Mocht de koffie van olifantenpoep je lust naar een kopje koffie nog niet om zeep hebben geholpen, dan is er nog zo een: de Kowi Luwak. Nu komen er geen olifanten aan te pas, maar katten. De koffie komt uit Indonesië en is wellicht bekender onder de bijnaam ‘Toddy cat Poop coffee’. Lokaal staat het bekend als ‘het juweel van Sumatra’. De kat in kwestie is de civetkat, ook wel bekend als de toddy cat of loewak. De kat schijnt nogal kieskeurig te zijn en eet enkel de zoetste koffiebesjes. Na het verteringsproces worden de besjes wat minder netjes door de kat uitgepoept en begint het zoeken.

De besjes worden vervolgens gereinigd, gebrand en voilà: een kostbare koffiesoort is gereed voor verzending. Het is overigens wel een stuk goedkoper dan de Black Ivory Coffee, maar met een prijs van 36 euro voor 35 gram is het nog steeds niet goedkoop. Kenners zijn overigens van mening dat de manier waarop de besjes door de kat worden verteerd, bijdraagt aan de sensationele smaakbeleving.

De duurste hamburger

Leuk natuurlijk, dat dure zwarte goud, maar je kan veel meer met koffiebonen dan alleen koffie maken. Je kan die koffiebonen ook gebruiken voor een prima BBQ-sausje. Dat heeft Robbert Jan de Veen dus gedaan toen hij de duurste hamburger ter wereld ging maken. Die met goud omgeven burger kost namelijk 5000 euro. Dat ligt overigens niet alleen aan de saus, waarbij zeer exclusieve koffie is gebruikt, er zit bijvoorbeeld ook kaviaar, champagne en whisky in verwerkt en is omgeven met een laagje goud.

Resusaapjes helpen ook mee

Mocht je ondanks alles toch je neus ophalen voor bovenstaande koffiesoorten, dan is de koffie uit Taiwan wellicht meer jouw ding. Daar maken ze dankzij de resusaapjes een prima alternatief. Die aapjes poepen de koffiebesjes niet uit, die kauwen er gewoon op tot ze er genoeg van hebben en spugen ze vervolgens uit. Ook dat zorgt voor een enorm aangename smaaksensatie zegt men. De uitgespuugde besjes worden netjes gewassen en gebrand en worden voor zo’n 320 dollar per 500 gram verkocht aan de liefhebber. De echte koffiekenner proeft duidelijk citrustonen en noten in het aroma. Een ‘one of a kind’ dus. Voorlopig houden we het gemakshalve nog maar even op de vertrouwde koffie uit de supermarkt.