Tot aan de laatste rit mengt Tadej Pogacar

Vierde Tour de France-overwinning, een hattrick aan bergetappes, waarvan een tijdrit, plus nog een etappe in de heuvels, het bolletjes- én het gele tricot in zijn kast… Je zou zeggen: wie hier niet blij van wordt, snapt de grootsheid van de sport niet. Maar kijk naar Pogacar zelf, waar de meeste hier op de laatste dag zijn genoegen mee zou nemen, blijft hij strijden voor nog een overwinning. Ook tijdens de laatste etappe van de Tour van dit jaar vocht hij voor de overwinning. Nadat hij drie rondes de heuvel op in Montmartre was het echter Wout van Aert die weg reed. Daardoor moest de Tourwinnaar van dit jaar genoegen nemen met een tweede plek in de laatste etappe.

Tactisch meesterschap versus pure kracht

Vergeleken met grootheden uit het verleden doet Pogacar nauwelijks onder. Maar wat deze Tour vooral uniek maakt, is de manier waarop hij zijn dominantie orkestreert. Geen kamikazespel zoals voorgaande jaren; tactischer en zuiniger met zijn energie. Tegenstanders als Visma-Lease a Bike en Vingegaard gunnen hem geen moment rust. Elke dag stress, nooit een ‘makkelijke’ etappe, alles moeten controleren. Dat hij toch elke keer toeslaat op het juiste moment en en passant de bergtrui pakt? Dat is ongekend.

▼ scroll verder ▼

Lees ook: Wat verdient de winnaar van de Tour de France?

Afstand nemen van zijn Siamese tweeling

Deze Tour waren ze bijna niet bij elkaar weg te houden: Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar. Waar de een ging, ging de ander. Het team van Visma-Lease a Bike had vooraf een plan gemaakt: Tadej Pogacar uitputten. De hoop was om de Tour zo zwaar mogelijk te maken, om Pogacar te isoleren en uit te putten. Het bleek echter te moeilijk om de Sloveen te lossen. De hele Tour zat hij in het wiel van Vingegaard, of andersom. En de zeldzame momenten dat de twee niet bij elkaar in het wiel zaten, dat waren de momenten dat Pogacar afstand nam.

Tijdens de eerste serieuze bergetappe sloeg hij toe. De hele rit had Visma geprobeerd om hem moe te maken, maar Tadej Pogacar werd nooit moe. Op de slotklim op de Hautacam sloeg hij toe. Hij won de etappe en hij liep zelfs meer dan 2 minuten uit op zijn directe concurrent Vingegaard.

Maar ook etappes die niet door Tadej Pogacar worden gewonnen, staan vaak in het teken van de Sloveen. Zo soleerde de Nederlander Thymen Arensman naar de overwinning op Superbagnères, maar gedurende zijn klim werd er constant naar achter gekeken. Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar reden op een paar minuten achter de Nederlander. Was dat tweetal eerder ‘aan’ gegaan, is het nog maar de vraag of Arensman in staat was geweest om zijn voorsprong vast te houden. Toch was het ook in deze etappe vooral kijken naar de Sloveen in het geel.