Kom jij ‘s nachts moeilijk in slaap, heb je moeite om je ochtendrituelen vroeg in de ochtend in gang te zetten en in de tussentijd ook nog eens het gevoel dat je meer dutjes doet dan dat je toekomt aan een volle nacht slaap? Dan ligt de onevenwichtige relatie met je bed waarschijnlijk aan een genetische mutatie die je biologische klok – menselijke regulering van het slaappatroon – vertraagt.

Zo blijkt uit een onderzoek dat gepubliceerd werd in Cell, waarin werd geconstateerd dat mensen met mutaties in het gen CRY1 gemiddeld 2 tot 2,5 uur later wakker worden dan degenen zonder de variant. Vandaar dus het ritme dat zich afzet tegen de rest van de wereld.

DSPD

Onderzoeker Alina Patke vertelde het volgende: “Dragers van de mutatie hebben langere dagen dan ze krijgen van de planeet, dus zijn ze eigenlijk hun hele leven aan het inhalen.” Het probleem wordt vaak gediagnosticeerd als vertraagde slaapfasesyndroom (DSPD), en kan ernstige gevolgen voor de gezondheid hebben; zoals depressie, cardiovasculaire aandoeningen, en diabetes. Tot wel 10 procent van de bevolking heeft volgens onderzoeken last van DSPD.

Klinkt dit nou allemaal herkenbaar, beschouw jezelf dan geen slaaf van eigen genen. Met een beetje toewijding kun je er best wel mee dealen, en dan bedoelen we niet die aan de bar. Met een beetje time-managing en een strikt slaapschema lig jij echt wel voor het vallen van de maan in dromenland – ook het voorkomen van fel licht gedurende de dag en wit of blauw licht voor het slapen schijnt hierbij te helpen.

Voor een nachtmens liggen er dus wel mogelijkheden om een gezond en productief leven te leiden of te functioneren in de maatschappij – je hoofd moet er alleen maar net naar staan als je genen het niet willen!